Ode aan de diesel

Hier post je over van alles wat je boeit en niets met auto's te maken heeft. Ook wel het OH topic genoemd.
Denk wel om de forum regels!
Plaats reactie
Gebruikersavatar
Bover
8th Gear member
Berichten: 13716
Lid geworden op: 11.01.2005 - 19:43
Locatie: Auvergne France

Vuil? Besmeurd imago? Ja, maar ik ben gek op die stinkbak

Diesels Bijna iedereen trekt de handen van de diesel af. Te vuil, of een besmeurd imago. Maar ach, wat reed dat toch lekker,
schrijft Bas van Putten in een ode AAN DE DIESEL 21 juli 2021


De wonderen zijn de wereld nog niet uit. Land Rover bracht recentelijk een nieuwe diesel op de markt, zeer opmerkelijk met zes cilinders. Mede dankzij een 48-voltaccu die de drie motorvarianten mild hybride ondersteunt behoren ze volgens het merk tot ‘de schoonste diesels wereldwijd’.

Hele geruststelling, want je voelt je in eerste instantie licht schuldig aan het stuur van de Range Rover D350, met de zwaarste versie van het dieselbeest onder de kap: 350 pk, 700 newtonmeter trekkracht. Ondanks een prachtig Euro6d-milieulabel ligt de CO2-uitstoot ruim boven de 200 gram per kilometer. Het is geen kleine jongen en dan krijg je dat.

Anderzijds wilde ik zó graag kennismaken. De grote turbodiesel met meer dan vier cilinders was de meest soevereine en daarmee mijn favoriete vorm van rijden vóór elektromotor en klimaatbeleid als een tweesnijdend zwaard zijn ondergang inluidden.

De Range Rover D350 stelt niet teleur. Hoe beschrijf je dat geluid, zo zacht en toch indringend? Er gaat zo’n vorstelijke rust van de motoren uit dat zelfs de machtigste diesel-Range Rover bijna traag aanvoelt, terwijl hij voor een grote suv verbluffend snel is. Hij is een zintuiglijke paradox. Wat je hoort, staat haaks op wat je krijgt. Het beest snort als een slome kat en sprint als een jaguar.

Maar waarom zou je dat dialectische genot nog willen uitleggen? Nog een paar jaar, dan mag de krachtpatser geen stad meer in. Grote diesel, je laatste uur heeft geslagen. De laatste achtcilinder diesels, die bij BMW en het VW-concern op hun hoogtepunt tot en over de 400pk-grens reikten, zijn wegens maatschappelijke onaanvaardbaarheid geruisloos van de markt verdwenen. De Range Rover is met zijn 350 pk nu de top van de afbrokkelende dieselpiramide.

Hoe snel het motortype wegkwijnt, laat zich aflezen aan de aantallen diesels in mijn autorubriek. In 2017 reed ik er nog elf, in 2018 zeven, in 2019 vier, afgelopen jaar twee, dit jaar tot nu toe nul. Binnen vijftien of twintig jaar zal de verbrandingsmotor sowieso verboden zijn. De ene fabrikant na de andere kondigt de transitie naar een geheel elektrisch modellenaanbod aan. In Nederland daalde het marktaandeel van diesels op de personenwagenmarkt van 29 procent in 2015 naar minder dan 5 procent in 2020. Dit jaar was het merendeel van mijn testauto’s al elektrisch of vergaand geëlektrificeerd

Geleidelijk wordt het effect van die transitie in de openbare ruimte voelbaar. Buiten hoor je de diesels ook verdwijnen. De aanwezigheid van hun vroeger ratelende, inmiddels zacht purrende geluid vervluchtigt in het seksloze gezoem van stekkerauto’s en plug-inhybrides. Je bent je er niet dagelijks van bewust, maar zou je een continu-opname van dertig jaar straatrumoer fast forward kunnen afspelen, dan zou je horen hoeveel rustiger het op straat werd.

Zou je die opnamen kunnen ruiken, dan zou je bovendien beleven hoe de stank verdween. Aan dat proces droegen recente diesels, die je ook niet meer rook, trouwens het hunne bij, maar dat terzijde. De nieuwe reinheid is niet louter winst, wil ik gezegd hebben. De geur van de klassieke dieselrookpluim uit de uitlaat is ook nostalgie. Opium voor de zintuigen, herinnering aan de vuile maar concrete wereld die verloren ging aan klinische verduurzaming.

Sneuvelen op het hoogtepunt
Misschien is dat fysieke, multizintuiglijke aspect van diesels onderdeel van het gemis. En hun immense kracht, dat spreekt. Ach, de herinneringen. Aan de Audi SQ7, met 435 pk een van de sterkste diesels ooit, die op de Autobahn met surrealistisch gemak 250 haalde; aan de diesel-BMW die tot mijn grote vreugde op rotondes als een sportwagen met zijn kont zwiepte. Ik weet, een Tesla maakt ze in, baas boven baas. Maar achter het stuur van de Range Rover D350 weet je één ding; de diesel sneuvelt op zijn hoogtepunt.

Zijn afscheid is onvermijdelijk en tragisch, rechtvaardig en toch onverdiend. Enerzijds had de industrie met die doortrapte sjoemeldiesels zijn krediet verspeeld. Maar toen de boosdoeners alsnog schoon schip maakten, was het te laat. Nieuwe dieselmodellen met uitzonderlijk lage emissiecijfers konden het sjoemelstigma niet meer van zich afschudden. Bij een ADAC-stikstoftest van nieuwe dieselmotoren bleken in 2019 ‘de onderzochte auto’s zelfs schoner dan ze volgens de voorschriften moeten zijn.’ De onderzoekers wonden er geen doekjes om: ‘De nieuwe diesels zitten dus eindelijk op het niveau van de beste benzinemotoren, en kunnen dankzij hun uitgebreide reinigingstechniek zelfs schoner zijn dan zeer goede benzinemotoren.’ Jammer, het was te laat.

Misschien zou je dan toch nog van tragische miskenning moeten spreken. Anderzijds: elektrisch is schoner. Geen uitstoot is beter dan een beetje, zelfs als niet-klimaatneutrale productieprocessen en het gebruik van grondstoffen als kobalt zowel de ecologische als ethische voetafdruk van elektrische auto’s initieel negatief beïnvloeden.

Lees ook alles over het dieselschandaal: NRC-dossier Dieselgate.
Maar laat ik niet te lang de ideale schoonzoon uithangen. Ik hield al van de diesel toen hij nog ontbering was, lang voor de turbo en steeds verfijndere injectietechnieken de slome duikelaar in een raket veranderden. Ik hield van hem, toen hij nog een uur in de wind stonk en zijn luidruchtige gehakketak ’s ochtends halve straten wekte. Toen hij nog grofbesnaard sleep- en marathongereedschap was voor degelijke boeren en stug meerokende vertegenwoordigers. Toen niemand nog over emissiecijfers sprak en niemand bezwaar maakte tegen een vermogen van 60 of 75 pk en een acceleratie van nul tot 100 in een halve eeuw.

Stroomversnelling
Veeleisendheid is iets van deze tijd. Dertig, veertig jaar geleden kozen veelrijders in heel Europa zonder enige reserve voor grofstoffelijk gereedschap; een Mercedes 200 D, een Peugeot 405, een Golf- of Kadett-diesel. Eenvoudig, rauw en niet kapot te krijgen. Toen het taboe nog niet bestond en ik veel kilometers maakte, reed ik altijd diesel. Na de lethargische Peugeot zonder turbo volgden twee Golfjes en een Skoda mét, steeds sneller en steeds minder grofbesnaard. Zo liftte ik mee met alle stadia van zijn ontwikkeling, toen die vanaf de jaren tachtig in een revolutionaire stroomversnelling terechtkwam.

Na de turbo volgde de directe inspuiting, die bij Fiat debuteerde maar bij Audi en Volkswagen onsterfelijkheid verwierf met de drie letters TDI van Turbocharged Direct Injection. Brandstof werd onder hoge druk voortaan direct in de verbrandingskamers gespoten. Daardoor verliep de verbranding efficiënter en werden de auto’s zowel zuiniger als sterker. De snel evoluerende techniek transformeerde de diesel van goedkope kilometervreter in de vorstelijke reisgenoot van nu.

In mijn tweede Golf TDI – de mythische 150pk-versie met drie rode letters – reed ik twintig jaar geleden al 220. Bij het stoplicht trok ik de petjes in hun GTI’tjes er verwoestend uit, en omdat ik zeker toen erg op ze leek, beleefde ik daar veel genoegen aan.

Sweet memories. En nu de schaamte. Half bos gedood.

Daarom is het een zegen voor mens en natuur, dat de oldskool diesel hier de speld in de hooiberg is geworden. Oude Mercedes-taxi’s en Peugeots verdwenen en masse naar Afrika, waar verbruik en betrouwbaarheid zwaarder wogen dan comfort en emissiecijfers. Een enkele Hollandse zonderling met licht sadomasochistische inslag rijdt te onzent voor zijn lol nog in zo’n oude knikkerbak, maar het gros van de niet-geëxporteerde exemplaren eindigde tot op de draad versleten bij de sloop na een door de onverslijtbare motoren eindeloos opgerekte levenscyclus.

Het geweten zegt amen, het hart stiekem iets anders.

Soms verlang ik terug naar het ruige, bevrijdend ongeraffineerde rumoer van de dieseloertijd. Gelukkig staat een van de laatste gezonde survivors uit het stenen tijdperk om de hoek als leenauto bij mijn dorpsgarage. Een witte Peugeot 205 Forever met de in kennerskring befaamde XUD7-motor, 1.769 cc en 60 pk. Hoewel ik inmiddels in de stad woon, blijf ik de Norgse garagemannen trouw wegens hun goede diensten en de onbedwingbare aantrekkingskracht van hun nietige Peugeootje, het autootje dat me bij elke apk-keuring als vervangend vervoer wordt aangeboden. En dat ze me, verdomme nog aan toe, hardnekkig niet willen verkopen.

Wat mij tot die zondige begeerte brengt is snel verklaard. Ten eerste is de 205 een van de liefste auto’s aller tijden, ten tweede is de witte dwerg een levend wezentje. Zijn koude start is een soort genesis. Het lijfje zet het onbeholpen op een ronken en een beven. Men voelt de bijna menselijke dieselrilling in de pook en de pedalen, in het zitvlak van de zachte Franse stoeltjes. Die organische nabijheid is het geheim van de liefde. En hij beloont je schattig voor het ongemak. Zodra de motor op temperatuur is, zakt het motorvolume naar draaglijke proporties en wordt het 205’je op zijn eigen onbehouwen wijze zo rustgevend als de Range Rover D350. Het is natuurlijk veel langzamer en luidruchtiger, maar in dat ferme en rondborstige, onverstoorbare geluid proef je dezelfde bereidheid om voor je door het vuur te gaan.

Een taxichauffeur anno 1980 had me uitgelachen, maar dit is de poëzie van de diesel. Ik open de raampjes, inhaleer verrukt de stank van vroeger en negeer nog eenmaal cynisch onverantwoord het klimaatprobleem. Deze plattelandsromantiek komt nooit weer. Moge je rusten in vrede, oude smeerpijp.
EINDE ARTIKEL

Ik hoop nog heel lang rond te rijden in een diesel. Maar wat een mooi verhaal.
Je hebt niet voldoende permissies om de bijlagen van dit bericht te bekijken.
Franse (auto)verhalen en XC70 viewtopic.php?t=83680&start=33960

Dieselpower France nog een echte 5 cilinder : XC70 D5 AWD MY 06.2012 Summum
ObbeTuning motor modificatie aan boord! EURO 5b.
Driving Volvo anno1995. Eerste Volvo 245 GLT
Jelmer de Jong
6th Gear member
Berichten: 3158
Lid geworden op: 20.03.2009 - 16:04

Die oude taxi's zijn nog best populair. Het schattige ongeblazen motortje met slechts 136PK uit zes cilinders schiet, na een turbo van Ebay te kopen, vrolijk over de 400PK heen. Dan ben je met je oldtimer stationwagen mooi die hagelnieuwe M550D's de baas. Al moet je wel kunnen rijden want 400PK zonder rijhulpsystemen is niet voor iedereen weggelegd. :P
Gebruikersavatar
diesel01
8th Gear member
Berichten: 19843
Lid geworden op: 22.05.2009 - 14:27

Hier een euro6, word gewoon netjes warm gereden want ik betaal de facturen zelf en krijg banden en onderhoud allemaal zelf op het bordje.
De V90 krijgt zijn onderhoud netjes op tijd en korte stukjes doen we op de fiets.
Het goedkoopste is gewoon doorrijden met de V90, ook loont het niet voor het milieu om hem weg te doen want dan moet er iets anders komen wat ook een foodprint geeft.
Nee hoor ik kachel lekker door.
V90 D5 AWD Inscription Polestar.
V70 D4 8GT Inscription/XC60 D5 Summum AWD GT fourC Polestar/V70 D5 GT sports edition/S60 2.4d/Opel Corsa1.1/V40 1.9D/V40 1.8 lpi/xedos 6 2.0 V6/626 2.0 coupe/Uno 1.1[/s][/s]
Gebruikersavatar
DB200
6th Gear member
Berichten: 3382
Lid geworden op: 29.12.2016 - 13:00

Bover schreef: 25.07.2021 - 14:46 het seksloze gezoem van stekkerauto’s en plug-inhybrides
Dat klopt helemaal. Echte mannen rijden dikke diesels of 5/6/8/12 cilinders. I rest my case.
Bover schreef: 25.07.2021 - 14:46 De geur van de klassieke dieselrookpluim uit de uitlaat is ook nostalgie.
Bij mij geen nostalgie maar elke dag nog werkelijkheid. En dat is genieten in hoofdletters.
Bover schreef: 25.07.2021 - 14:46 Ik hield van hem, toen hij nog een uur in de wind stonk en zijn luidruchtige gehakketak ’s ochtends halve straten wekte.
Ik ook. Heerlijk om om half zeven 's ochtends na een zwoele zomernacht de 200D te starten. Dan is iedereen in de straat gelijk wakker om te gaan genieten van de mooie zomerdag die gaat komen. En blijven de buren liggen, dan kunnen ze via het open raam meegenieten van de roetdampen die de slaapkamer binnenkomen. Dat ruikt lekkerder dan welke aftershave dan ook.
XC70 2.4 D4 AWD Polestar 2016, 190D 2.5 1991, 200D /8 1973 ‘Bauern Benz’
#dieseldrammer

“Niet het vele is goed, maar het goede is veel”.

"What we do in life, echoes in eternity"
Gebruikersavatar
Msuidgeest
Geartronic member
Berichten: 20404
Lid geworden op: 23.06.2007 - 23:15
Locatie: Flevoland
Contacteer:

Mijn vader had tot 6 jaar terug een 190D die jaarlijks gewoon door de roettest kwam. En de kracht van een diesel is ... z'n kracht.

En lager verbruik dus.
Mark


Two possibilities exist: either we are alone in the Universe or we are not. Both are equally terrifying.

Arthur C. Clarke

Installateurs gezocht:
https://wouda.nl/werken-bij-wouda/
Gebruikersavatar
Bover
8th Gear member
Berichten: 13716
Lid geworden op: 11.01.2005 - 19:43
Locatie: Auvergne France

DB200 schreef: 25.07.2021 - 18:44
Bover schreef: 25.07.2021 - 14:46 het seksloze gezoem van stekkerauto’s en plug-inhybrides
Dat klopt helemaal. Echte mannen rijden dikke diesels of 5/6/8/12 cilinders. I rest my case.
Bover schreef: 25.07.2021 - 14:46 De geur van de klassieke dieselrookpluim uit de uitlaat is ook nostalgie.
Bij mij geen nostalgie maar elke dag nog werkelijkheid. En dat is genieten in hoofdletters.
Bover schreef: 25.07.2021 - 14:46 Ik hield van hem, toen hij nog een uur in de wind stonk en zijn luidruchtige gehakketak ’s ochtends halve straten wekte.
Ik ook. Heerlijk om om half zeven 's ochtends na een zwoele zomernacht de 200D te starten. Dan is iedereen in de straat gelijk wakker om te gaan genieten van de mooie zomerdag die gaat komen. En blijven de buren liggen, dan kunnen ze via het open raam meegenieten van de roetdampen die de slaapkamer binnenkomen. Dat ruikt lekkerder dan welke aftershave dan ook.
Echt wel. Ddd EDF volgende hond heet Diesel ha ha
Franse (auto)verhalen en XC70 viewtopic.php?t=83680&start=33960

Dieselpower France nog een echte 5 cilinder : XC70 D5 AWD MY 06.2012 Summum
ObbeTuning motor modificatie aan boord! EURO 5b.
Driving Volvo anno1995. Eerste Volvo 245 GLT
Gebruikersavatar
Bover
8th Gear member
Berichten: 13716
Lid geworden op: 11.01.2005 - 19:43
Locatie: Auvergne France

Bover schreef: 25.07.2021 - 21:20
DB200 schreef: 25.07.2021 - 18:44
Bover schreef: 25.07.2021 - 14:46 het seksloze gezoem van stekkerauto’s en plug-inhybrides
Dat klopt helemaal. Echte mannen rijden dikke diesels of 5/6/8/12 cilinders. I rest my case.
Bover schreef: 25.07.2021 - 14:46 De geur van de klassieke dieselrookpluim uit de uitlaat is ook nostalgie.
Bij mij geen nostalgie maar elke dag nog werkelijkheid. En dat is genieten in hoofdletters.
Bover schreef: 25.07.2021 - 14:46 Ik hield van hem, toen hij nog een uur in de wind stonk en zijn luidruchtige gehakketak ’s ochtends halve straten wekte.
Ik ook. Heerlijk om om half zeven 's ochtends na een zwoele zomernacht de 200D te starten. Dan is iedereen in de straat gelijk wakker om te gaan genieten van de mooie zomerdag die gaat komen. En blijven de buren liggen, dan kunnen ze via het open raam meegenieten van de roetdampen die de slaapkamer binnenkomen. Dat ruikt lekkerder dan welke aftershave dan ook.
Echt wel. De volgende hond heet Diesel ha ha
Franse (auto)verhalen en XC70 viewtopic.php?t=83680&start=33960

Dieselpower France nog een echte 5 cilinder : XC70 D5 AWD MY 06.2012 Summum
ObbeTuning motor modificatie aan boord! EURO 5b.
Driving Volvo anno1995. Eerste Volvo 245 GLT
Plaats reactie

Terug naar “Off Topic Algemeen”